Bijen

Hoe dingen soms kunnen lopen. Onze gids tijdens de jungle-tour bleek als hobby bijenhouder te zijn. We hadden wel een paar keer over zijn bijen gesproken en hij zei ook: "je moet eens een keer met me meegaan naar mijn bijen".

Ja, en ik ben dan zo dat ik zeg "dat is goed" in de verwachting dat er toch niets van komt. Maar soms moet ik misschien wat minder snel "dat is goed" zeggen.

Enkele dagen geleden belde de gids met de mededeling dat hij in Cusco bijen ging kopen en deze in zijn woonplaats Urcos in een bijenkorf ging zetten. En ik zou toch een keer mee gaan? En het was ook wel de bedoeling dat ik hem zou helpen! Oeps!

Oké, dus eerst in Cusco naar de "Bijenwinkel". Maar een paar duizend bijen stop je niet in een plastic zakje. Nee, dat wordt een kleine korf, die zoveel mogelijk wordt dichtgetaped, maar die beestjes moeten ook lucht hebben!
Natuurlijk moet er ook nog allerlei soorten honing geproefd worden.

En dan de taxi in. De chauffeur dacht dat het een kistje met bijenhoning was, maar vond het al minder leuk toen hem duidelijk gemaakt werd dat het honingbijen waren, duizenden.

Maar goed, we zijn zonder "verliezen" in Urcos aangekomen en toen moest ik me toch echt als een imker gaan gedragen. En raad eens: het was eigenlijk verschrikkelijk leuk om zo met die bijen bezig te zijn.

Ik moet nu wel volgend jaar in september terugkomen om de honing te proeven uit deze nieuwe bijenkorf. Maar iedereen weet nu wel dat dit geen straf voor mij is!