Het verschil
Door: Don
Blijf op de hoogte en volg Don
19 Januari 2008 | Peru, Lima
Lieve allemaal,
Ik zit nu in een benauwd internetcafé in Lima, onderweg naar Nederland. Ik ga hier straks nog wat eten en drinken en vannacht (nederlandse tijd) vlieg ik weer door naar Nederland.
Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor alle lieve reacties die echt een enorme steun geweest zijn op de vele emotionele en soms ook moeilijke momenten in Cusco.
Ik heb hier heel erg veel meegemaakt en een gedeelte heb ik verteld, maar een nog veel groter gedeelte kan ik niet eens onder woorden brengen; zo diep heeft het mij allemaal geraakt.
Ik heb hier heel veel geleerd, ik heb geprobeerd om mezelf hier een beetje nuttig te maken en ik ben van heel veel mensen hier gaan houden.
Maar vooral heb ik gezien hoe goed we het hebben in Nederland.
Maar ik heb ook gezien dat je het verschil kunt maken.
Voor 1 persoon, voor een gezin of voor een familie.
Het is absoluut geen druppel op een gloeiende plaat.
Ik heb gezien hoe broers en zusters er samen uit kunnen komen met maar een heel klein beetje hulp van ons. (Guillermo, Aydee en Juan Pablo)
Ook heb ik gezien hoe 1 broer zijn twee jongere broers bij zich kan houden, met maar een heel klein beetje hulp van ons. (Ricardo, Ramiro en Edson)
Ik heb gezien dat het zin heeft om dat kleine beetje hulp te geven aan mensen die het zo hard nodig hebben.
En echt, het kost ons haast niets.
Voor ca. 10-25 euro kun je een jongere een opleiding van 4 maanden geven voor kok, administratief medewerkster, etc. etc. en ze zo een kans geven om een eigen inkomen op te bouwen
Voor zo'n 100 euro kun je het hele schooljaar betalen van een tiener.
Het is voor ons zo'n kleinigheid en je kunt er hier zoveel leed mee voorkomen.
En de vraag of ik weer terug ga?
Ach, er zijn zoveel mensen die ik hier heel graag weer terug wil zien: Guillermo, Eydee, Juan Pablo, Ramiro, Ricardo, Edson, Maria Louisa, Anika, Edy (met z'n nieuwe bril), Guido, Scarlet, Jan-Willem, Loraine, Marco, Luz Marina en vele, vele anderen.
Ik hoop en ik wens dat voor al deze mensen 2008 een fantastisch jaar zal worden en ik zal zeker terug gaan.
Maar ook als ik weer in Nederland ben, zal Peru nooit meer uit mijn hart verdwijnen.
Dat is zeker!
Ik zit nu in een benauwd internetcafé in Lima, onderweg naar Nederland. Ik ga hier straks nog wat eten en drinken en vannacht (nederlandse tijd) vlieg ik weer door naar Nederland.
Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor alle lieve reacties die echt een enorme steun geweest zijn op de vele emotionele en soms ook moeilijke momenten in Cusco.
Ik heb hier heel erg veel meegemaakt en een gedeelte heb ik verteld, maar een nog veel groter gedeelte kan ik niet eens onder woorden brengen; zo diep heeft het mij allemaal geraakt.
Ik heb hier heel veel geleerd, ik heb geprobeerd om mezelf hier een beetje nuttig te maken en ik ben van heel veel mensen hier gaan houden.
Maar vooral heb ik gezien hoe goed we het hebben in Nederland.
Maar ik heb ook gezien dat je het verschil kunt maken.
Voor 1 persoon, voor een gezin of voor een familie.
Het is absoluut geen druppel op een gloeiende plaat.
Ik heb gezien hoe broers en zusters er samen uit kunnen komen met maar een heel klein beetje hulp van ons. (Guillermo, Aydee en Juan Pablo)
Ook heb ik gezien hoe 1 broer zijn twee jongere broers bij zich kan houden, met maar een heel klein beetje hulp van ons. (Ricardo, Ramiro en Edson)
Ik heb gezien dat het zin heeft om dat kleine beetje hulp te geven aan mensen die het zo hard nodig hebben.
En echt, het kost ons haast niets.
Voor ca. 10-25 euro kun je een jongere een opleiding van 4 maanden geven voor kok, administratief medewerkster, etc. etc. en ze zo een kans geven om een eigen inkomen op te bouwen
Voor zo'n 100 euro kun je het hele schooljaar betalen van een tiener.
Het is voor ons zo'n kleinigheid en je kunt er hier zoveel leed mee voorkomen.
En de vraag of ik weer terug ga?
Ach, er zijn zoveel mensen die ik hier heel graag weer terug wil zien: Guillermo, Eydee, Juan Pablo, Ramiro, Ricardo, Edson, Maria Louisa, Anika, Edy (met z'n nieuwe bril), Guido, Scarlet, Jan-Willem, Loraine, Marco, Luz Marina en vele, vele anderen.
Ik hoop en ik wens dat voor al deze mensen 2008 een fantastisch jaar zal worden en ik zal zeker terug gaan.
Maar ook als ik weer in Nederland ben, zal Peru nooit meer uit mijn hart verdwijnen.
Dat is zeker!
-
19 Januari 2008 - 18:21
Miriam:
Natuurlijk ga je weer terug......
Goede Reis terug!!!
Miriam -
19 Januari 2008 - 19:03
Cathy:
Prettige reis verder en welkom thuis straks ! -
21 Januari 2008 - 07:36
Jenneke En Dick:
tuurlijk ga je weer terug, dit is een deel van jou geworden.
Fijne thuiskomst. -
21 Januari 2008 - 15:08
Marlies:
Don!
Niet alleen de arme kindjes missen jou hoor! -
21 Januari 2008 - 21:18
Anika:
hola tio, natuurlijk missen we je hier!! Je krijgt de groeten van de jongens. De trip was fantastisch, volgende keer doen we zoiets als je erbij kunt zijn. Gister aan t strand realiseerde ik me dat hoe zwaar t werk kan zijn, voor deze kinderen gebeuren er dingen in hun leven die zij nooit maar dan ook nooit zullen vergeten! En daarom gaan we door!!! Ik ben weer in Cusco, al weer aan de slag, vrijdag op vakantie en jou wil ik nogmaals bedanken voor alle steun en bijdragen! Welkom thuis en tot in juni in Nederland! Eind van t jaar staat toch al weer in de agenda, die oliebollen dag bij Tres Mundos kunnen we niet meer skippen..hihi... Doe rustig aan, liefs je sobrina. -
31 Januari 2008 - 23:10
Addy:
met plezier alles bekeken en gelezen
tof man!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
